Een interview met Haico Spijkerboer en Bram Rijsdijk
Het is tijd voor de tweede sportblog in de serie 'De line-up van Boer & Croon'. Een paar maanden terug stonden maar liefst 11 mensen van Boer & Croon met een racket op het gravel van tennisvereniging Santpoort, de Ruïne van Brederode, een initiatief van onder andere Bram Rijksdijk. Want hoe kun je je collega's beter leren kennen dan in een sportieve omgeving? We spraken Haico Spijkerboer en Bram Rijsdijk over hun passie voor tennis, hun lange en korte geschiedenis op de tennisbaan en hoe sporten met collega's een extra dimensie geeft aan samenwerking op de werkvloer.
Kun je jezelf even voorstellen?
HAICO Mijn naam is Haico Spijkerboer, 55 jaar oud. Ik ben Partner Operations en Partner People & Change en werk al bijna tien jaar bij Boer & Croon.
BRAM Bram Rijsdijk, 27 jaar oud en ik ben geboren en getogen in Haarlem. Ik werk ruim een jaar bij Boer & Croon als manager Finance & Technology.
Neem ons mee terug naar het begin, hoe ben je begonnen met tennis?
HAICO Ik tennis al sinds ik kan lopen. Vroeger heb ik heel fanatiek getennist en eigenlijk bestond mijn leven ook uit tennis. Ik had een winkelwagentje met tennisballen op de tennisclub staan en ging elke dag na school met mijn jeugdvriend Richard tennissen. Wij speelden samen toernooien en ook in mijn studententijd heb ik in het Vondelpark bij de tennisclub Festina jarenlang getennist. De mannen met wie ik tennisten wonen nu allemaal in andere plaatsen, maar in de winter tennissen we nog steeds met elkaar en één keer per jaar gaan we samen op tenniskamp. Dat klinkt heel kinderachtig, maar dan gaan we naar Mallorca, Sicilië, Menorca of Nice. We huren daar een tennistrainer voor 3 dagen en gaan 4 uur per dag ouderwets lekker tennissen met elkaar. Dus tennis is echt wel één van mijn favoriete sporten.
In het verleden hadden we ook met Boer & Croon tenniswedstrijden of gingen we met elkaar tennissen en daarna barbecueën. Met het tennistoernooi dat heeft plaatsgevonden in april is dat weer even nieuw leven ingeblazen, omdat er heel veel andere tennisfreaks zijn of recreanten die het ook gewoon heel leuk vinden. Ik ben zelf natuurlijk al redelijk op leeftijd, maar ik heb me toch nog kunnen meten met de echte tenniscracks van Boer & Croon die nog vol in hun energie zitten en een goede conditie hebben. Dan ben ik toch nog best trots dat ik ze nog redelijk kan bijbenen en dat ik ze af en toe nog alle hoeken van de baan kan laten zien. Het is gewoon super leuk om met elkaar, los van het werk en in een andere setting, iets leuks te doen wat energie kost en energie geeft. Net als Boer & Croon; het kost energie, maar geeft ook energie!
BRAM Ik ben vorig jaar maart begonnen met tennis en sindsdien heb ik altijd lessen gehad. Tennis sprak me aan omdat ik altijd wel iets met slagsport heb gedaan. Ik heb in het verleden veel gehonkbald, doe aan golf en ik heb een jaartje padel competitie gedaan. Zo lag tennis daar heel dichtbij dus daar ben ik mee begonnen. Ik heb een leuk clubje mensen ontmoet bij de lessen die ik volgde en zo is dat verder gaan rollen. Een tijdje geleden ben ik toegevoegd aan de tennis Whatsapp groep binnen Boer & Croon en daar gebeurde eigenlijk helemaal niets in. Toen heb ik bedacht om een vrijdagavond met elkaar een potje te gaan tennissen in plaats van alleen bij Café Hanneke’s Boom te gaan hangen. Zo gezegd, zo gedaan heb ik een datum ingepland en hebben we er samen een gezellige avond van gemaakt.
Club kampioenschappen
Wat is het meest bijzondere dat je ooit op sportief gebied hebt meegemaakt?
HAICO Toen ik al 5 jaar in Oudekerk woonde, was ik nog steeds lid bij de tennisclub in Amsterdam. Op een gegeven moment ben ik daar gestopt en ben ik lid geworden in Oudekerk. Mensen kenden me daar wel, maar ze wisten helemaal niet dat ik kon tennissen. Toen heb ik tijdens de eerste clubkampioenschappen meteen de singel en de dubbel gewonnen. Iedereen reageerde heel erg verbaasd dat ik kon tennissen. Daar was ik toen wel erg trots op!
Daarnaast zijn die tenniskampen op Mallorca of Sicilië met vrienden van vroeger waarmee ik altijd al heb getennist wel echt hoogtepunten van het jaar voor mij. Zowel qua sport die je doet als qua vriendschap die je al 30 jaar hebt. Dat is ook waar je voor leeft als het ware; je werkt om te leven en dit zijn dan wel de dingen waar je voor leeft. Ik kan nu al heel erg blij worden dat we in oktober samen naar Sicilië gaan. Daar hebben we het dan nu ook al over!
BRAM Wat mij het meest bijstaat is dat ik als kereltje van 11 kampioen ben geworden met het honkbalteam. Dat werd groots gevierd middels het spuiten van Jip en Janneke champagne!
Om het ook even over werk te hebben … Hoe pas je de ervaringen uit de sport toe in je werk?
HAICO Met tennis als individualistische sport heb ik de wil om te winnen geleerd en hoe het is om helemaal in een cocon te zitten tijdens een wedstrijd, je af te sluiten van de rest van de wereld en één doel hebben om te willen winnen. Als je werkt moet je soms ook in een cocon zitten om te kunnen focussen en het resultaat te behalen waar je naar opzoek bent. Dat is de ene kant van sport. Tijdens mijn studententijd heb ik ook een tijd gerugbyd. Dat is echt een teamsport waarbij je elkaar ook heel erg nodig hebt. Daarnaast is rugby een hele mooie sport, omdat je fysiek een zware wedstrijd speelt en elkaar ook echt probeert te slopen, maar na afloop is er heel veel respect over en weer. Na de wedstrijd wordt een poortje gemaakt waar de winnaars onderdoor lopen en daarna sta je gezellig met elkaar aan de bar. In het bedrijfsleven geldt ook dat je als team veel betere prestaties kan leveren dan als individualist. Tegelijkertijd ben je ook in competitie met een ander bedrijf. Uiteindelijk is het ook ‘maar werk’, net als dat het maar ‘een rugby wedstrijd is’. Daar haal je levensvreugde uit.
BRAM Wat ik zo leuk vind aan het sporten met collega’s, is dat je elkaar op een hele andere manier leert kennen en dat er op die manier dus ook een hele andere dynamiek ontstaat. Daardoor kan je in het werkleven ook beter met elkaar samenwerken. Daarnaast houdt sporten het contact met elkaar ook wel een beetje luchtig, zonder dat daar per sé iets van een borrel bij komt kijken.