Kan je je even voorstellen?

INELISE Inelise Fröberg, 28 jaar oud. Ik woon in Rotterdam en ben ruim 4 jaar geleden gestart als Young Executive en ben nu Manager Operations.

TYCHO Tycho ten Brink, 29, woon in Utrecht op een woonboot met mijn vriendin en werk sinds maart 2018 bij Boer & Croon. Eerst heb ik het Young Executive programma doorlopen en daarna als Manager People Excellence aan de slag gegaan.

Hoe het allemaal begon …

INELISE Op mijn derde ben ik begonnen met skiën. Enkele jaren had ik iedere zaterdagochtend in de wintermaanden les op de borstelbaan in Dordrecht. De mooiste dagen waren wanneer er echte sneeuw was gevallen en je ‘de eerste sporen’ kon trekken op deze plastic helling. Ook heb ik veel plezier beleefd aan de kinderwedstrijdjes.

Het was mijn jeugddroom om les te geven in Oostenrijk of Zwitserland en na mijn master dacht ik: het is nu of nooit. Eerst heb ik een 10-daagse cursus gevolgd en daarna ben ik vier maanden in Oostenrijk geweest. De liefde voor het skiën en de bergen is hier enkel nog vergroot. Als het even kan, ga ik nog altijd meerdere keren per jaar richting de Alpen.

TYCHO De ski-gekte begon op mijn vierde, toen ik voor het eerst mee mocht op skivakantie. Startend in de kids club met BOBO de pinguïn om vervolgens elk jaar weer wat beter te leren skiën. Inmiddels is het mijn favoriete vakantie van het jaar en grijp ik elke gelegenheid aan om naar de bergen te vertrekken: met familie, vrienden en natuurlijk de jaarlijkse Boer & Croon skireis. Ik geniet ervan om de hele dag buiten te zijn, actief te sporten en gezellig met zijn allen af te sluiten in de après ski.

Wat is het meest bijzondere dat je ooit op sportief gebied hebt gemaakt?

INELISE De mooie momenten van het skiën waren ’s ochtends vroeg toen ik skiles gaf. Ik kreeg dan een enkele keer om half 8 ’s ochtends zelf les. In de opkomende zon, verse sneeuw en de hele piste die er nog onaangetast bijlag. Dat je daar dan volledig je gang kon gaan met vrienden in een prachtige omgeving. Zodra ik in de buurt van bergen kom word ik al hyper!

TYCHO Tussen mijn Bachelor en Master heb ik het Oostenrijkse Anwärter diploma gehaald, de opleiding tot skileraar. Waar ik dacht dat ik al best aardig kon skiën, bleek dat volgens Oostenrijkse instructeur Hans niet zo te zijn. In tien dagen tijd wordt je eerst met de grond gelijk gemaakt, om vervolgens gedrild te worden op de juiste houding, techniek en theorie van het skiën. Na het behalen van mijn Anwärter heb ik drie maanden skiles gegeven in het skigebied van Mayrhofen. Elke dag met de eerste lift omhoog om te skiën tot de lessen begonnen, van 10:00 tot 15:00 lesgeven en daarna tot het eind van de dag zelf weer de hort op: fantastisch!

Hoe pas je de ervaringen uit de sport toe in je werk?

INELISE Ontwikkeling en weerstand zijn wel twee raakvlakken die ik zie in werk en skiën. Skiën is een individuele sport, maar het lesgeven is ook een vorm van leidinggeven. Hoe zorg je dat iedereen betrokken blijft, meekomt, leert en zichzelf ontwikkelt? Ontwikkeling is een van mijn drijfveren, zowel in werk als sporten. Als een kind in het begin van de week nog nooit geskied had en op het einde met mij de rode piste af ging: echt fantastisch om die ontwikkeling zo concreet te zien. Ook met weerstand heb ik leren omgaan door lesgeven. Een kind dat aan het begin van de week niet op skiles durfde en maar bleef huilen, maar aan het eind van de week tegen zijn ouders zegt: “ik wil niet met jullie maar met Inelise skiën”. Als iemand iets niet wil, hoe ga je hem dan gemotiveerd krijgen om dat wel te doen?

TYCHO ETijdens mijn tijd in Oostenrijk gaf ik veelal les aan volwassen beginners (25-60 jaar oud). Het grote verschil tussen kinderklasjes en de volwassenen is dat kinderen kijken naar wat de skileraar doet, en dit vervolgens zonder blikken of blozen nadoen. Bij volwassenen zijn er veel meer mentale blokkades aanwezig: “als ik val, dan kan ik iets breken”, “de piste is wel heel steil”, “als ik niet kan remmen, kan ik van de klif vallen” en ga zo maar door. De truc was om goed te begrijpen waar iemands angst zat, duidelijke uitleg te geven en stap voor stap op te bouwen naar het moment dat iemand zelfstandig de piste af kon.
Hierin zie ik een parallel met het werk dat ik doe als Manager People Excellence. In elke opdracht die wij uitvoeren zit een verandercomponent: we helpen (mensen binnen) organisaties om het werk beter in te richten, zodat de organisatie optimaal kan presteren. De meeste mensen willen wel veranderen, maar vinden het ook een beetje spannend. Om een duurzaam resultaat te realiseren is het essentieel om goed te luisteren, de spanning te begrijpen & erkennen, om vervolgens stap voor stap naar het gemeenschappelijke resultaat toe te kunnen werken.

Heb je nog een leuke anekdote?

INELISE De wil om te skiën zat er al vroeg in. Mijn broer is ruim 4 jaar ouder en had dus ook al eerder skiles dan ik. Als tweejarige stond ik al jaloers langs de skibaan te kijken. Mijn ouders vertelden me dat ik ‘volgend jaar’ ook op skiles mocht. Op 1 januari was ik dolgelukkig: ik mocht ook op les! Ik was dan ook behoorlijk teleurgesteld toen ik hoorde dat ‘volgend jaar’ bedoeld was als dat ik drie jaar oud zou zijn en dus een heel jaar moest wachten.

TYCHO De twee weken voorafgaand aan de eerste keer dat ik ging skiën, kon ik als klein jongetje heel slecht slapen. Toen mijn moeder aan me vroeg of ik het misschien een beetje spannend vond, antwoordde ik volmondig “JA”. Wat bleek, ik had op nieuwjaarsdag meegekeken naar het schansspringen op televisie en was bang dat ik meteen van de schans af moest!