Kun je jezelf even voorstellen?

TJEU Mijn naam is Tjeu, 25 jaar en ik werk nu twee jaar bij Boer & Croon als Young Executive in de Finance & Technology sector.

MAARTEN Ik ben Maarten, 32 jaar en Manager Strategy bij Boer & Croon, waar ik al bijna drie jaa met veel plezier werk.

TJEU Eerlijk gezegd was ik eigenlijk niet zo’n fanatieke hardloper: liep eigenlijk één keer per week vijf á tien kilometer! Ik heb wel altijd in mijn hoofd gehad: voor mijn 30ste wil ik een marathon gelopen hebben (wat natuurlijk eigenlijk nog best ver in de toekomst ligt). Rond december vroeg een van mijn vrienden mij of ik niet mee wilde rennen in april. Stiekem wel even getwijfeld, maar door corona en de daardoor wat minder volle weekenden ben ik uit eindelijk toch over stag gegaan: wilde mijzelf toch ook een keer testen. Toen heb ik op internet een schema opgezocht en ben ik vier keer per week gaan trainen. Mijn vriendin kan ook aardig lopen, dus toen ik voor het eerst 22 kilometer ging doen, liep zij met mij mee (zij had wel de energie om hem door te trekken naar 25, waar ik toch ben afgehaakt). Maar wauw: het was het allemaal meer dan waard, dank aan alle collega’s langs de kant die mij er doorheen hebben getrokken!

MAARTEN Het is eigenlijk begonnen als een hobby – gewoon – omdat ik het lekker vind om te doen: twee keer per week even mijn hoofd leegmaken. Een aantal jaar geleden liep ik de marathon van Parijs in drie uur en 28 minuten, en waar kan je dit record beter verbeteren dan in Rotterdam? Drie/vier maanden van te voren ben ik vier keer per week gaan trainen: in weer en wind, dus helaas ook als je op wintersport bent met heel Boer & Croon ja... Gelukkig hebben deze uren zich meer dan uitbetaalt: 22 minuten sneller dan in Parijs! Op dit moment staat er nog geen volgende marathon op het programma, maar tot kilometer 35 liep ik richting de drie uur (wat uiteindelijk 3:06 werd). Nu ik aan de drie heb geroken, begint het toch alweer te kriebelen...

Wat is het meest bijzondere dat je ooit op sportief gebied hebt meegemaakt?

TJEU In een ver verleden ben ik ooit kampioen geworden met voetbal, wat natuurlijk ook heel leuk was, maar dat haalt het absoluut niet bij de marathon! De hele sfeer: overal muziek, mensen die je niet kent die je aanmoedigen en al je dierbaren langs de route. Fantastisch vond ik het, iets om nooit meer te vergeten!

MAARTEN Ik maak toch even gebruik van de mogelijkheden die deze vraag biedt: ik ben – ooit – toen ik dertien was, Brabants kampioen hoogspringen geworden! Daarnaast heb ik altijd veel energie gehaald uit klimmen, maar het meest bijzondere zijn natuurlijk toch wel die twee marathons: het moment dat je die finish overgaat – waar duizenden mensen je staan toe te juigen – geeft toch wel een enorme kick!

Hoe pas je de ervaringen uit de sport toe in je werk?

TJEU Het eerste dat in mij opkomt is toch wel discipline: je moet continu blijven trainen, zelfs op een koude donkere regenachtige maandag avond, wanneer je eigenlijk liever op de bank ligt. Die discipline is ook nodig in je werk, dat beetje extra kan veel opleveren: toch nog even die cursus meepakken om bepaalde vaardigheden bij te schaven of een deadline afmaken in de avonduren. Je werkt in beide gevallen naar een bepaalde finish toe en dan moet het ook echt af zijn. En, ik wil het liefst natuurlijk altijd de beste zijn: in mijn werk en bij de marathon!

MAARTEN Ooh, ik heb wel een interessante denk ik! Voor een marathon probeer je, je voor te bereiden op alles wat op je afkomt: uiteraard door training, juiste voeding en slaap. Daarnaast weet je tijdens de maanden training niet welke condities je aantreft: regen, kou of hitte, alles kan. Dichter op de wedstrijd smeer je blessure gevoelige spieren in, neem je voor de zekerheid pijstillers mee en ga je carbo loaden: alles om ervoor te zorgen dat je voorbereid bent op alle mogelijke scenario’s. Dat geldt eigenlijk ook voor projecten. In de voorbereiding kom je erachter dat je in je voorbereiding nooit voorbereid kan zijn op alles: “no plan survives anemy contact”. Zo is het ook met een marathon: hij loopt altijd anders dan verwacht en daar leer je van. De volgende keer pas ik mijn voorbereiding weer aan. Voor deze race hield ik rekening met blessures en waakte ik ervoor dat ik niet tijdens de race naar de wc moest. Uiteindelijk kreeg ik kramp, vermoedelijk door vochttekort: door ervaring leer je en verbeter je, je plan van aanval!

Heb je nog gekke dingen gedaan met betrekking tot de marathon?

TJEU Niet echt eigenlijk, tot een week voor de marathon nam ik het allemaal nog niet heel serieus. Daarna begon de wedstrijdspanning echter toch wel te komen, en ben ik uit paniek bergen pasta gaan eten. Zie je het voor je? Een rustige vrijdagavond – waar je normaal lekker je favoriete zak chips opentrekt voor de TV –met een bord met 300 gram pasta rode saus met courgette op je schoot. De ochtend voor de marathon om 06.30 uur ook nog een bordje om het af te toppen: je begrijpt, daarna heb ik een tijdje geen pasta of spaghetti kunnen zien.

MAARTEN Ik heb zelf niet echt iets van bijgeloof, maar wel een grappig verhaal over de marathon zelf. Je begint te lopen en op een gegeven moment ga je groepjes vormen om elkaars snelheid over te nemen. Dat zijn dus mensen die je niet echt kent, waar je dan af en toe een praatje mee maakt en water deelt. Je hebt elkaar ook echt nodig! Liep ik de hele tijd naast Arjen Robben en Erben Wennemars! Niemand kan een marathon ongetraind lopen, dus ook zij hebben drie/vier keer per week getraind. Zij hoeven zo iets natuurlijk niet meer te doen, maar wat vind ik het mooi dat zij dan toch onderzoeken wat zij hier uit kunnen halen! Kleine sidenote: zij waren snel, maar ik heb ze er wel uitgerend!